W koście­le San Nico­la in Car­ce­re (św. Miko­ła­ja) w Rzy­mie wysta­wio­na była na odda­wa­nie czci wier­nych reli­kwia Krwi Chry­stu­sa. Skła­da­ła się z kawał­ka płót­na nasiąk­nię­te­go Krwią, któ­ra według legen­dy wypły­nę­ła z prze­bi­te­go boku Jezu­sa na krzy­żu. Te kawa­łek płót­na był czę­ścią sza­ty jed­ne­go z cen­tu­rio­nów (ofi­ce­rów) rzym­skich, uczest­ni­czą­ce­go w ukrzy­żo­wa­niu, a któ­ry stał się póź­niej zało­ży­cie­lem dyna­stii rzym­skiej rodzi­ny Savel­li. Rodzi­na ta z cza­sem poda­ro­wa­ła kościo­ło­wi tę reli­kwię. Reli­kwiarz umiesz­czo­ny został u stóp czczo­ne­go krzy­ża, któ­ry miał mówić do św. Bry­gi­dy. Ta reli­kwia i ten krzyż były wza­jem­nie czczo­ne tak bar­dzo, że spo­wo­do­wa­ło to usta­no­wie­nie świę­ta Prze­naj­droż­szej Krwi, w któ­rym to uczest­ni­czy­ła cała para­fia.