Początek działalności Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa w tej części środkowej i południowo-wschodniej części Europy sięga roku 1979, kiedy to ks. Willi Klein CPPS po raz pierwszy odwiedził miejscowość Banja Luka w Bośni. Przyjechał on na obchody jubileuszu 100-lecia działalności Adoratorek Krwi Chrystusa na tych terenach. Od tego momentu ks. Willi więcej razy przebywał w ówczesnej Jugosławii, poznając poszczególne regiony, ludzi, obyczaje, prowadząc rekolekcje i dni skupienia. Ze względu na wielkie zainteresowanie ludzi zrodziła się myśl o szerzeniu Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa na tym obszarze.
W połowie lat osiemdziesiątych zeszłego wieku ordynariusz Banja Luki bp. Alfred Pichler oficjalnie wystosował do Zarządu Generalnego Misjonarzy Krwi Chrystusa prośbę o wysłanie Misjonarzy Krwi Chrystusa do Bośni. Zarząd Generalny na tą prośbę odpowiedział pozytywnie, a zarząd prowincji Teutonica w kwietniu 1988 r. wysyła swojego członka – ks. Willego Klein. W ten sposób ks. Willi osiedla się w diecezji Banja Luka, w parafii św. Józefa, w miejscowości Nova Topola, gdzie kontynuuje rozpoczęty remont kościoła parafialnego i rozpoczyna odnowę plebanii przeznaczonej na mieszkanie dla misjonarzy. Biorąc pod uwagę wychowanie i kształcenie kandydatów do Zgromadzenia, oraz potrzeby apostolstwa, ks. Willi poszukuje miejsca lub domu w Zagrzebiu. W roku 1989 zagrzebski ordynariusz kard. Franjo Kuharić oficjalnie zatwierdza działalność Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa w swojej archidjecezji, oraz zezwala na otwarcie Domu Misyjnego w Zagrzebiu z półpubliczną kaplicą i możliwością przyjmowania mniejszych grup na rekolekcje i dni skupienia.
W trakcie wojny (1991-1995) dom w Novej Topoli zostaje spalony, a ksiądz, który zastępował proboszcza (czasowo inkorporowanego członka Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa) zostaje w nocy uprowadzony z domu i prawdopodobnie zabity. Ks. Willi w tym czasie znajduje się w Zagrzebiu z grupom kleryków i aspirantów.
W roku 1992 pomocniczy biskup zagrzebski Juraj Jezerinac poświęca Dom Misyjny Misjonarzy Krwi Chrystusa z półpubliczną kaplicą w Zagrzebiu przy ul. Razgled 3. Dom przyjmuje uchodźców z Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny, a ks. Willi aktywnie angażuje się w udzielanie humanitarnej pomocy ofiarom wojny. Oprócz tego odwiedza grupy Wspólnoty Krwi Chrystusa, oraz prowadzi rekolekcje i dni skupienia w Chorwacji, Bośni i Hercegowinie a także w Vojvodinie (część dzisiejszej Serbii).
W okresie od 1998 do 2003 roku do Chorwacji przyjeżdżają czterej członkowie polskiej prowincji Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa. Pomiędzy 2003 a 2008 rokiem święcenia prezbiteratu przyjmują dwaj Misjonarze Krwi Chrystusa – rodowici Chorwaci.
W 2009 r. zagrzebski ordynariusz kard. Josip Bozanić zezwala na otwarcie drugiego Domu Misyjnego Misjonarzy Krwi Chrystusa w Prozorju koło Zagrzebia. Ten sam biskup mianuje ks. Eliasza Grgića wikarym w parafii św. Marcina w miejscowości Dugo Selo, na której terenie będzie znajdował się wspomniany Dom Misyjny oraz wyraża swoje pragnienie aby na tym terenie powstała nowa parafia, która powierzona by była Misjonarzom Krwi Chrystusa.
Na prośbę Zarządu Polskiej Prowincji, Moderator Generalny Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, dnia 21 października 2011 r. oficjalnie erygował Chorwacką Delegaturę (Misję).
Aktualnie (listopad 2011 r.) Chorwacka Delegatura liczy trzech kapłanów, trzech kleryków i jeden postulant. Wszyscy, oprócz jednego kapłana są rodowitymi Chorwatami.
Jeżeli chodzi o działalność członków Chorwackiej Delegatury, to jeden z księży zaangażowany jest apostolstwie parafialnym, przygotowując się do kierowania parafią, która będzie w przyszłości powierzona Misjonarzom. Pozostali członkowie zaangażowani są w następujące sfery apostolstwa:
- Troska o Wspólnotę Krwi Chrystusa. W kilku diecezjach na terenie Chorwacji i Serbii, z pozwoleniem miejscowych biskupów ordynariuszy działają grupy WKC. Misjonarze Krwi Chrystusa troszczą się o ich formację poprzez spotkania, dni skupienia oraz miesięcznik „Živi kalež“
- Prowadzenie dni skupienia, rekolekcji, misji ludowych i innego rodzaju spotkań dla dorosłych, młodzieży i dzieci, zarówno w Domu Misyjnym jak i w innych miejscach na terenie Chorwacji i Serbii.
- Pomoc duchowa poprzez spowiedź i rozmowy duchowe.
- Wydawanie książek, modlitewników, płyt CD z audycjami radiowymi i piosenkami związanymi z duchowością Krwi Chrystusa.
Specyficznym darem, którym jako Misjonarze Krwi Chrystusa – członkowie Chorwackiej Delegatury możemy ubogacać miejscowy Kościół jest praca nad przebaczeniem, pojednaniem i leczeniem duchowym ran spowodowanych ostatnią wojną.